Columbiaan.reismee.nl

Time to say goodbye

En dan is het helaas weer zover. De tassen moeten gepakt worden, de kamers gezogen en de vloeren gedweild. Na een geweldige avond gisteren en een wat kort nachtje zit niet iedereen even fris en fruitig aan het ontbijt. Toen Sjoerd en ik gisteren aan het opruimen waren, al gauw 01:45 op de klok, werd er in ieder geval op de kamer van de jongste mannen nog een polonaise gelopen. Ook bij de meiden moet het heel gezellig zijn geweest, wat een kamer van de dames was leeg, een andere meidenkamer had vanmorgen bij het opstaan een dubbele bezetting.
Met een beetje pijn en moeite zat iedereen dan toch om 7 uur aan het ontbijt en is het ook nog gelukt om voor 8:30 alles helemaal opgeruimd, schoon en gecontroleerd te krijgen. Een zekere bewoner van kamer 16 heeft wel een stofzuig-vrijstelling gekregen.
Niet alleen wij vinden het jammer om weer weg te gaan, ook Engeland huilt met ons mee. Voor het eerst valt er wat regen op een moment dat wij ook buiten moeten zijn om de bus in te laden. De rest van de week hebben we overdag alleen maar lekker weer gehad en heeft het sommige nachten wel hard gehoost. Wij vonden dan alleen de blubber de volgende dag.
Om 9 uur is het dan echt zo ver en gaan we rijden. We hebben dit keer geen extra stop tussen de trein en hier, maar rijden in een keer door. Wel kunnen we bij de trein even een half uur de laatste ponden kwijt bij het tax free shoppen. En de koffie daar was even hard nodig als lekker!
Trein in, tunnel in en een half uurtje later zit je zo weer in la douce France. Net in België belanden we kort in de file. Een auto heeft besloten slootje te willen springen en staat een meter of 10 van de weg af, achterstevoren, in het maisveld aan de andere kant van een best brede sloot.
Nog even een hele snelle sanitaire stop en dan door naar de gens met Nederland voor een uitgebreid diner bij de gele M. Voor we in de rij aansluiten bij de Mac, sluiten we eerst nog een keer aan in de auto-polonaise. We zitten midden in de spits op de rondweg Antwerpen. Rond 18:00 rolt iedereen dan toch uit de bus en worden de bestellingen gedaan, al met al maar ongeveer een uurtje vertraging. Een drie kwartier later als ook de laatste ijsjes gegeten, dan wel gesmolten zijn klimt iedereen de bus weer in voor de laatste ruk naar huis.
Wanneer we dan om 20:15 het stationsplein op komen rijden wordt eerst Cor uitgebreid bedankt voor zijn geweldige stuurkunsten, maar vooral ook zijn gezelligheid en zijn leuke verhalen. Er worden wat papa's en mama's geknuffeld en dan wordt de bus toch echt uitgeladen en zit de reis er op.
Tijd om naar huis te gaan en alle verhalen live te gaan vertellen, want dat is toch echt nog vele malen leuker dan het lezen van dit blog.
Rest mij niets anders dan iedereen te bedanken voor de top tijd, maar vooral ook het goede werken in de trainingen. Niet alleen in mijn groep, maar in alle groepen is er echt heel goed gewerkt en hebben we hele mooie dingen zien gebeuren. Het kan dan ook niet anders dan dat dit een geweldig seizoen gaat worden voor de Columbiaan!

Voor nu weltruste en tot in het bad!!

Bregje

Veel bonter kun je het niet maken!

Alweer bijna de laatste dag! Eigenlijk de laatste echte dag hier, want morgen ochtend vroeg gaan we al weer vertrekken. Vandaag de grote dag van de BonteAvond, maar er gebeurt natuurlijk veel meer.

Vanmorgen hebben we even een beetje uit kunnen slapen, nou ja, de kids hebben uit kunnen slapen. De leiding stond namelijk voor dag en dauw op om de kids te voorzien van een echt Engels ontbijt. Er is nog nooit zoveel gegeten als vanmorgen aan de ontbijttafel en er ontstond een enorme rij voor de tweede ronde.

Na een heerlijk ontbijt was er tijd en ruimte voor verschillende activiteiten. Een deel van de Jeugd/Senioren zwemmers is rustig in het kamphuis gebleven om de video’s die gemaakt waren terug te kijken, maar de meeste zwemmers zijn lekker naar buiten gegaan om Aeroball te spelen, een leuk balspel op trampolines, en handboog te leren schieten. Daarnaast was er natuurlijk alle tijd om voor te bereiden voor het hoogtepunt van deze week: de Bonte Avond!

Rond 12 uur was er een snelle lunch om vervolgens om half één weer richting zwembad te vertrekken voor de laatste training. De laatste, maar meteen ook de langste training, want voor de meeste stond er een twee-uurs training op het programma. Waar er bij de Jeugd/Senioren een uur rustig is gezwommen en er daarna uitgebreid is gefilmd, hebben de Junioren niet alleen de langste en de laatste training te pakken, maar ook meteen de zwaarste. Ik heb een heleboel paarse boeien in het water voorbij zien komen. Ook de Minioren hebben het vandaag flink voor de kiezen gekregen. Ze bleven maar voorbij komen. Ik weet niet hoeveel banen ze gezwommen hebben, maar het waren er een heleboel!!

Na de training was er tijd en ruimte om de laatste Ponden uit te geven aan wat lekkers in de hal van het zwembad. Er stonden twee dames achter de balie van alles te verkopen, of dat probeerden ze. Het voordeel van de snoepjesautomaat is echter dat die geen Engels terugpraat... Uiteindelijk heb ik Olav en Bas zover gekregen dat ze samen voor mij iets lekkers gingen halen, wat niet uit de automaat te halen was. Omdat het ze zo super gelukt was, mochten ze zichzelf uiteraard ook even tracteren.

Snel met z’n allen de laatste keer weer terug naar het park om daar voor de laatste keer nog éven dat dansje te oefenen. Voor de laatste keer de keukencrew aan de warme maaltijd en wederom was het heerlijk. Groente-vlees-aardappelen, maar de pannen waren zo leeg!

Adjo, ondanks dat er heerlijk wordt gekookt, missen we absoluut je maaltijden, maar vooral je gezelligheid!!

En dan... tijd om het toneel vrij te maken voor onze artiesten. De Bonte Avond staat op het punt van beginnen. Een kleine vertraging vanwege een huishoudelijk bijzondere activiteit (moeders, er zal wellicht thuis iets worden opgebiecht...) en dan is het eindelijk zover. Licht uit, spot aan!

De avond werd gepresenteerd en aan elkaar gepraat door onze drie presentators: Lynn, Hannah en Anouk!

De show werd geopend door Suus en Loulou. Er moesten allerlei duels worden uitgevochten en hij/zij die won, ging steeds door naar de volgende ronde. Jeroen, Sam en Elise moesten proberen om zo lang mogelijk Heeeeeeeeeeee Peter te roepen. Jeroen won en ging door naar de volgende ronde. Wie kan het langste zijn adem inhouden. Jeroen, Jens, Joeri en Sanne en de winst ging naar... Jeroen! Daarna werden er koppeltjes gemaakt en moesten de jongens proberen om de meiden zo lang mogelijk op hun rug vast te houden, al kniebuigingen makend. Jeroen met Simone S., Arno me Elise, Ruben F. met Sophie en Olav met Famke. En de laaste twee wonnen glorieus! Olav en Famke door naar de volgende ronde, die moest even wachten tot later in het programma.

Daarna werd er door Chantal gezongen, ondersteund door een geweldig achtergrondkoor. Andy Grammer met Keep your Head up. Super goed gezongen en daarnaast ook briljant ondersteunt door Arno, Oscar, Sanne, Iris en Elise. Zwemmen kunnen ze heel goed, in de maat dansen.... tsja laat ik daar maar over zwijgen.

De derde act van de avond werd gezongen door Stella en Maaike. Met Puinhoop van Kinderen voor Kinderen werd uitgebreid meegezongen en de handjes gingen de lucht in. Dames, heel mooi gedaan!!!

En toen een hele koele dansact van Elise H. Afgelopen week was ze heel rustig, maar ze ging nu echt helemaal los. Ze kan geweldig goed dansen en ik heb een heleboel kids jaloers naar haar moves zien kijken. In één woord GEWELDIG!!!

Na deze act tijd voor een mooi rustig liedje van Kinderen voor Kinderen. Dit keer niet samen gezwommen met Maaike, maar heel knap alleen gezongen door Stella. Een heel mooi liedje over verliefd zijn en liefdesverdriet: Ricky!

En dan, misschien wel de beste goochelact van de avond door Marjolein. Op de knieën zitten en proberen om met je neus een stick Labello om te gooien. Papa’s ik ben bang dat jullie er thuis aan mogen geloven J

Even tijd om de glazen bij te schenken en nog iets lekker te pakken tijdens de pauze en dan is het tijd voor het tweede deel van de act van Suus en Loulou. Sjoerd, Olav, Famke en Ben moesten proberen om de hardste scheet te laten met hun handen. Sjoerd won en mocht door naar de volgende ronde. Stefani won de boer-competitie van Marco, Sjoerd en Maaike en mocht proberen om zo snel mogelijk een blikje cola leeg te drinken. Tegen Ruben F. was daar echter geen kans van slagen. Ook Wesley en Edwin hebben een dappere poging gedaan, maar de grote prijs was voor Ruben. Een grote koffer met verassing: Romarin!

En dan gaan de lichten uit en krijgen we hele mooie special effects, in het donker met allerlei lichtjes en glow-in-the-dark dingen. Iets na het midden gaan helaas de lampen aan, maar kunnen we ook zien wie deze danssterren zijn: onder aanvoering van Romarin dansten Famke en Anouk met z’n drieën een heel speciaal nummer. Ook met de lichten aan een erg cool optreden en nu konden we ook goed Romarin zijn kunsten zien, waarbij hij op zijn hoofd gaat staan!

Nog even een lesje Latijn tussendoor van Stefani, Simone S en Sophie. Al dansend op de Magarena hebben ze ons het werkwoord Esse leren vervoegen. Even kijken of we goed hebben opgelet... Sum – es – est – summus – estis – sunt, naar het dansje kun je me maar beter niet vragen.

Arno heeft Ruben G. en Ben een natte broek bezorgd met een truck met een centje op het voorhoofd en een techter in de broek.

Jeroen en Ruben F. sloten de avond af door een aantal mensen even in het zonnetje te zetten. Simone S. Had nog een kadootje te goed voor haar verjaardag, daar moest uiteraard voor gezongen worden. Ook voor iedereen van de leiding was er een kleinigheidje als bedankje. Was dat shoppen in London toch nog ergens goed voor!

En als klap op de vuurpijl wonnen Stella en Hannah allebei een hele mooie handdoek van de Olympische Spelen 2012.

Al met al een hele geslaagde avond en eigenlijk een hele geslaagde week. Hier is het inmiddels iets over één uur, dus twee in Nederland en het is tijd om ons bedje in te duiken.

Weltruste en tot morgen!!

Sjoerd en Bregje

Het échte London verhaal, deel 2

Halloooooo,

Ik ben Jeromeke O, en dat is Forkink R.
Wij zijn de shopboyz samen met Sam H, J.J., Bregje vd. P. en Lucky Luke. Terwijl mensen in de London Oog of de spookhuis gingen wij naar circus le Piccadilly. Daar kregen we een secret mission, we moesten voor leiding kadootjes halen. Ook gingen we in de stad nog bier halen (..............................voor de leiding). Voor de rest nog wat kleinigheid gekocht. Aan het einde van de dag gingen we naar starbucks voor lekkere koffie, frappuchino, chocomelk of vitamine water. Daarna nog naar Mac Donalds geweest waar we natuurlijk salades hebben gegeten en geen hamburgers en frietjes.

En die avond waren we 9 uur thuis en zijn we meteen naar bed gegaan en zijn braaf gaan slapen.

Kusjes voor thuis,
Jeroen, sam, ruben, luuk, joeri
We gingen met iedereen naar Londen en de dag begon met het museum. Je kon kiezen Tussen het Naturel History of het science museum. Een groep ging naar het ene en een andere groep naar het ander. Wij zelf gingen naar het science museum, we vonden het een beetje saai behalve Lynn want die vond alle proefjes leuk :) ! Daarna gingen we de Big Ben bekijken behalve Inge en Bregje die gingen met de metro richting de Londen Eye! Toen wij na heel lang lopen bij de Londen Eye aan kwamen ging een groep naar de dungeons en een groep ging de Londen Eye in dat waren wij we vonden het vet leuk we gingen op gangnam style dansen! Later gingen we met de metro richting Camden Town in de metro moesten Loulou en Ruby onwijs nodig plassen dat was echt grappig ..... In Camden Town Ik Inge ging met een paar andere kinderen op stap . Het was best wel grappig . We konden echt heel veel winkels bezoeken maar we hadden maar een anderhalfuur en daar in moesten we ook nog eten . Ik heb zelf daar een tas , beats ;) en een kado voor me pa en broer . De tijd ging heel snel en toen moesten we maar gaan eten . Wij gingen bij KFC eten dat vind ik zelf heel lekker ! Toen we klaar waren gingen we weer terug ,met de metro . En ik Loulou ging met Ruby en Susanne het dorpje in we hebben heel veel leuke dingetjes gekocht en alledrie een
Trui met Londen erop ! Wij hadden ook gegeten bij KFC het was heel lekker we hebben veel cadeautjes gekocht voor onze vrienden en familie souveniertjes !!! Later gingen we terug en omdat de andere die terug kwamen van de dungeons die warenvde weg kwijt geraakt dus moesten we heel lang wachten was we heel gezellig en toen gingen we terug met de busen was de dag in Londen afgesloten !

Groetjes , Lynn ,Marieke , Hannah , Fleur , Inge , Susanne en Loulou
Inmiddels maken we ons klaar voor de Bonte Avond! De spanning is hier om te snijden, er gieren wat zenuwen rond, maar het programma is veelbelovend:
  1. Susanne en Loulou - Geheim optreden
  2. Chantal & Co - Zang begeleid door een tapdans act
  3. Maaike en Stella - Zang/Karaoke
  4. Stella - Solo act zang
  5. Elise H - Dansje
  6. PAUZE
  7. Famke, Romarin en Esther - Dansje
  8. Ruben en Jeroen - Secret Mission
  9. Arno's Surprise Act
  10. Sophie, Simone en Stefani - Lesje Latijn
Ervaringen leren dat het kort voor de start nog weleens kan wijzigen, dus.... we wachten af!
Groet,
Bregje

Ready Set Go!

Inmiddels ligt iedereen in zijn bedje en zijn wij aan het bijkomen van wederom een lange dag. Vanmorgen kon er een beetje uitgeslapen worden, dat had iedereen wel verdiend na gisteren. Een aantal kids hadden er gisteren voor gekozen om 2 Pond te betalen voor de “Rik’s ontbijt op bed service”. Die zagen het helemaal zitten om vanmorgen lekker op bed van een heerlijk ontbijtje wakker te worden.

Helaas was er door de vermoeidheid niet erg goed naar de “Algemene Voorwaarden” gekeken en toen vanmorgen bleek dat Rik op een matras midden in de ontbijtzaal lag en de ontbijtservice dus betekende dat de mensen die hadden ingeschreven hem mochten gaan vertroetelen, verschoten er een paar spontaan in een ochtendhumeur. Ik moet zeggen, een paar minuten later zagen ze er de lol van in en hebben ze hun taak met verve volbracht. Rik komt een kilo of 10 zwaarder thuis dan hij vertrokken is.

In de ochtend was er een rustig programma, waarbij iedereen zijn eigen plan een beetje kon trekken en zijn stukjes kon schrijven over gisteren. De kamers zijn mooi opgeruimd en de posters hangen strak. Daarna was het al weer vroeg tijd voor de lunch en gingen we ons klaarmaken voor de volgende zwemtraining.

Dit keer hebben we er ook echt aan gedacht om foto’s te maken van de zwemtraining, dus daarvan straks in het album het bewijs. Een mooi 50mtr-bad waar wij 6x 25 banen van kunnen gebruiken. Omdat we vanavond de wedstrijd hadden, werd er bij de minioren vooral geoefend met veel en leuke estafettes. Ook bij de junioren veel startwerk en bij de jeugd senioren werd er hard gewerkt aan de keerpunten en de finish.

Terwijl wij aan het trainen zijn, zijn de mannen op een hele bijzondere manier aan het shoppen, ook hier straks bewijs van bij de foto’s. Edwin en Ton zijn in het kamphuis gebleven, omdat we rond 4 uur terug zouden komen van de training en dan om 5 uur, met warm eten achter onze kiezen weer richting het volgende zwembad moesten vertrekken voor de wedstrijd. Dat zal flink aanpoten voor ze zijn geweest, maar het resultaat was geweldig en er is heel flink gesmuld door iedereen. Dat mogen ze dus vaker doen!!

Na een snelle maar heerlijke hap door naar het volgende zwembad. Eerst ogen de meiden een kwartier inzwemmen en daarna zijn de mannen een kwartier aan de beurt. Iedereen heeft er zin in en gaat alles geven om een Brits PR te zwemmen. De zwemmers die volgende week de NK gaan zwemmen, hebben de handrem er op en mogen ook maar 2x 100 meter zwemmer. De rest zwemt 4x 50 of 4x 100 meter en meestal nog een estafette er achteraan.

Ondanks de zware benen van het lopen van gisteren en de training van vanmorgen al in de benen wordt er heel erg goed gezwommen. Hele mooie tijden, maar vooral hele mooie techniek!! Super trots hebben we met elkaar langs het bad staan genieten.

Na afloop worden er wat groepsfoto’s gemaakt en medailles uitgereikt. De Enfield Swim Squad heeft voor heel veel lekkernijen gezorgd en inmiddels heeft iedereen ook wel weer honger. Er worden badmutsen gewisseld, Facebook vrienden gemaakt en dan is het helaas ook weer tijd om te gaan vertrekken.

We krijgen twee hele mooie handdoeken van de London Olympics mee. Die worden morgen vergeven aan de best presterende zwemmers. Er wordt gekeken naar het zwemmen van vandaag, maar ook de andere trainingen en natuurlijk naar het opruimen en helpen afwassen in het kamphuis.

Morgen wordt dus een spannende dag en wij kijken enorm uit naar de Bonte Avond. Misschien piepen we daar morgen wel anders over, want tsja, de leiding is natuurlijk vaak de ...!

Wij duiken vanavond ook op tijd ons bedje is, want ook wij beginnen de vermoeidheid flink te voelen!

Overigens genieten we iedere dag weer van alle reacties die worden verstuurd. Ze worden allemaal uitgebreid voorgelezen. Blijven doen dus!!!

Weltruste en tot morgen!

Het échte London verhaal, deel 1

Het échte London verhaal

Famke vond de London eye en de Big Ben heel leuk.

De london eye was heel erg hoog, (ongeveer 300 meter) en de telefoon ging opeens af, we schrokken heel erg!

We hebben onder het winkelen hele leuke t-shirts gezien, als het donker was gaven ze op het ritme licht.

Elise vond het winkelen heel erg leuk en gezellig.

Groetjes,

Elise, Famke, Anouk, Romarin en Esther

Ik ben gister naar Londen geweest en ik vond de Big Ben het leukste om te zien. Ik ben ook heel hoog in de London Eye geweest en daar heb ik heel veel foto's gemaakt voor iedereen. Je kon heel ver kijken, bijna de hele stad. We hebben veel gelopen en hebben kip gegeten in een soort snackbar, maar dat was niet zo lekker. De metro was wel een beetje warm toen we weer terug naar huis gingen. De hele dag was erg leuk, maar ik was wel een beetje moe.

Groetjes Amber

Dinsdag gingen we naar London.

We gingen met de metro en dat was een heel gedoe.

Toen aankwamen in London, konden we kiezen tussen 2 museums. Het National History museum en het Science museum.

Stefani en Simone gingen naar het Science museum, we hebben een beetje gelopen maar merendeels gezeten op een bankje bij een gele auto die op zijn kop hing, ook was er Wifi wat een groot plezier leverde.

Ruby en Sanne gingen naar het National History museum, daar hebben we maar met een klein groepje gelopen en wij zijn eigenlijk alleen maar naar de diamantenkamer geweest.

Daarna gingen we naar het souvenirswinkeltje & daarna hebben we buiten in de zon muziek geluisterd.

we gingen lopen richting Buckingham palace door het park heen, in het park bleven we even hangen bij alle stoelen en eenden en aten daar onze lunchpakketten op. toen we bij Buckingham palace aankwamen en gingen praten tegen de wachters zeiden ze: go away! :(

Het was ook erg grappig om te zien hoe de wachters voor het paleis marcheerden. Hierna moesten we snel doorlopen naar de Big Ben. De Big Ben was mooi om te zien maar we moesten wel erg snel door naar de London Eye. Op weg naar de London Eye moesten we over een brug. Op die brug stond Shrek! Susanne en Sanne B gingen met Shrek op de foto.Daarna liepen we door naar de London Eye. In de London Eye waren we met zijn alle aan het dansen en zingen op Ruby haar muziek, wat Sophie geweldig vond want het was One Direction.

Nadat we in de London Eye waren geweest gingen we weer naar de metro teruglopen. Op de weg ernaar toe, kwamen we allemaal straatmuzikanten, en levende standbeelden tegen. Er was ook een man die in de lucht zweefde. Hij leunde alleen op een stok. We gaven hem en wat andere straatmuzikanten en levende standbeelden wat geld en toen liepen we door naar de metro.

Daarna gingen we naar Camden Town, waar we rond half 5 aankwamen en 2 uur de tijd hadden om cadeautjes en souvenirs te kopen, waar uiteindelijk iedereen terug kwam met een I love London trui. er waren ook heel veel eet tentjes maar bijna iedereen ging naar de KFC of Mc Donalds. Om half 7 hadden we gegeten en gingen we naar de metro waar Loulou en Ruby heeeeeeel nodig naar de wc moesten. Ruby en Loulou gingen dansen in de metro en toen schaamde Marco zich zo erg omdat we aan een man vroegen: Do you know the way to the plee? Marco werd helemaal rood en ging maar bij Bregje zitten. Eindelijk bij het eindstation aangekomen konden ze eindelijk naar de wc. Eindelijk was iedereen helemaal klaar maar moesten we nog zowat 2 uur wachten op de andere groep in de metro die verdwaald waren.

Ruby, Stefani, Sanne B & Simone S.

Gisteren zijn we de hele dag naar London geweest, het was super leuk en gezellig.

We begonnen de dag met rustig ontbijten en daarna zijn we de bus ingestapt.

Toen we aankwamen met de bus zijn we de metro ingestapt en zijn we door gegaan naar het historie en science museum. Wij hadden gekozen voor het historie museum met allerlei dieren.

Toen gingen we een uur lang in de musea rond kijken en daarna hadden we met ze allen verzameld om richting de London eye en de London dungeons te gaan.

Tussendoor gingen we toen bij een parkje picknicken met ze allen.

Toen we bij de London eye aankwamen was de groep in drieën gesplitst.

De jongeren t/m 1999 gingen naar de London eye.

De oudere van 1998 en ouder mochten kiezen tussen: London eye, London dungeons en shoppen.

Wij zijn toen met een groepje de London eye in gegaan (we zaten toevallig in de enige oranje cabine)

Het duurde ongeveer 25/30 minuten.

Toen we in de London eye waren geweest gingen we met de metro naar Camden town.

Daar gingen we naar allerlei leuke winkeltjes en heerlijke eettentjes.

We hadden daar heel leuk winkeltje gezien die spot goedkoop was.

We hebben heel veel gekocht en hiermee beëindigen we dit verhaal.


Groetjes

Stella, Maaike en Imelda

De dag begon met een bezoek aan het restaurant in het Science Museum. Het hoogtepunt van het museum was de WiFi, maar daar is ook alles mee gezegd.

Daarna liepen we naar the Londen Eye, via buckingham palace en the Big Ben (niet onze ben). Aangekomen bij the Londen Eye, werden groepjes gemaakt voor verschillend vermaak van de dag,

Een groep (de jongenere zwemmers en een bange walter) gingen in the Londen Eye. Een andere groep jongens wilden per see naar de winkels en dat snapten wij dus ook niet.

Ten slotte de laatste, gezelligste en leukste groep ging naar the Londen Dungeons(even samenvattend voor de gene die niet weten wat het is: een hoop geschreeuw van de meiden en gelach van de mannen in een spookhuis).

Wij (Sanne, Iris, Chantal, Elise, Robbert, Oscar, Arno en Sjoerd) durfden onze angst te overwinnen en liepen via een omweg bij de mac en starbucks naar Londen Dungeon.

We waren nog niet eens binnen of iedereen was al bang. Na een snelle groepsfoto zijn we naar binnen gegaan en hebben elkaar lekker laten schrikken. Gelukkig hielp het personeel ook mee met ons laten schrikken.

Er is niet heel veel over te zeggen wat er gebeurde maar er is veel geschreeuwd en gelachen. Vooral Iris zat vaak precies op de goede plek om goed te grazen te worden genomen.

Verder verwijs ik u naar de hele leuke foto´s die er gemaakt zijn in de laatste attractie;)

Toen we naar buiten kwamen haastten we snel naar Camden Town, omdat daar de rest zou zijn. Daar aangekomen was er niemand van de rest te zien, konden we niemand bereiken en hielden we ons dus aan het (oorspronkelijke) plan om daar te gaan eten.

Onder het genot van een drankje wachtten wij op onze pizza, toen we eindelijk contact kregen met de anderen. Wij kregen te horen dat zij op ons zaten wachten bij de bus(ongeveer 45min van ons af).

Wij haastten ons naar de metro met een pizza onder de arm. Onderweg werden we aangesproken door zwervers die ook een stukje wilden, daarnaast werden we ook jaloers aangekeken door hongerige mensen.

Wij besloten om van de metro ons restaurant te maken en heerlijk uitgebreid te (vr)eten. Met veel gelach door imitaties van de klusjesmannen (grote smurf laat me eruiiiiiiiiiiiit!)

Een paar keer overgestapt en veel mensen aan het lachen gemaakt, doordat bijvoorbeeld iris van der stoel afviel, kwamen we uiteindelijk aan bij de rest van de groep.

Daar werd heel hard gelachen door de rest (vooral bregje) om onze foto´s van de Londen Dungeons.

Met de complete groep gingen we snel naar huis met de bus. Daar aangekomen, moesten de jongere kinderen bijna gelijk naar bed. De oudere kinderen(en ben) gingen op de bank met de beentjes omhoog naar de klusjesmannen kijken.

Daar werd weer hard om gelachen. Toen was het ook tijd voor ons om te gaan slapen

Maaaaaaaar midden in de nacht kwamen de dames de heren heel leuk wakker maken met de mededeling, KAKHOOFD, (http://www.youtube.com/watch?v=flnA_kn5jBc) om daarna weer te gaan slapen.

De heren daarintegen waren uit op wraak en pakte daarom hun maskers, gekocht bij the Londen Dungeons, om ze terug te pakken. Omdat het zo leuk was, gingen ze ook door naar de andere kamers om mensen te laten schrikken.

Al met al hebben we een hele leuke dag gehad!

Heel veel groeten uit het heerlijke londen van Oscar en Arno, Iris, Chantal, Sanne en Elise!!

London, here we come!

Wat een dag, wat een dag! We zijn rond 9 uur vanmorgen de deur uit gegaan en rond een uur of 9 vanavond weer thuis gekomen, maar het was enkel en alleen GENIETEN! Het was super gezellig, de sfeer was geweldig en dan hebben we het nog niet gehad over het weer. Ik geloof zowaar dat mijn wangen wat verbrand zijn!!

Bij het ontbijt werden behalve de lunchpakketten ook een hoop snode plannen voorbereid. In de ochtend was er voor iedereen de keuze tussen het Science Museum en het Natural History Museum. In het Science Museum was er heel veel te zien qua techniek en wetenschap. Treinen, vliegtuigen en veel meer. In het andere museum was er vooral veel te zien over verschillende dieren. Van kleine enge beestjes tot hele grote en bewegende dinosaurussen.

Allebei dus erg indrukwekkend en de oudsten hebben met name genoten van het supersnelle WiFi netwerk in het restaurant van het Science Museum. Zoals eerder gezegd: Cultuurbarbaren J

Na de musea volgt er een flinke wandeling van South Kensington, via Hyde Park, langs Buckingham Palace, Westminster Abbey en de Big Ben naar de London Eye. Omdat Ben gisteren de weg zo goed wist, mocht hij achteraan lopen en niets zeggen over de route. Met Inge samen heb ik vanaf de musea de Metro gepakt en ook wij zijn even langs de Big Ben en Westminster gelopen, voor we de groep weer troffen bij de London Eye.

Bij de London Eye werden er verschillende groepen gemaakt, iedereen geboren na 1998 ging in de London Eye en de wat ouderen mochten kiezen wat ze wilden gaan doen. Mee het reuzenrad in, voor de dare-devils naar de London Dungeons en als laatste uiteraard de keuze om te gaan shoppen.

Ik denk dat uit de eerdere verhalen en foto’s al gebleken is dat de Columbiaan soms wat bijzondere zwemmers heeft. Het zal voor velen dan ook niet als een verassing komen dat de meiden allemaal naar de London Dungeons zijn gegaan (een enkele gozer daargelaten, maar gezien de foto’s kunnen we hun mannelijkheid iets in twijfel trekken) en de jongens zijn gaan shoppen!

De meeste zwemmers liggen inmiddels in bed, maar morgen zal ik de kids uit de verschillende groepen even zelf een verhaal laten schrijven over de gebeurtenissen.

Voor nu dus weltruste en morgen het vervolg!

Bregje

De eerste Engelse kilometers

The day after the night before... Eerlijk is eerlijk, ze hebben vannacht geweldig lekker geslapen. Uiteraard is er ook vannacht een alarm afgegaan, maar in dit geval dat een zekere papa, die mee is als begeleiding, dat het alarmtouwtje in het toilet met speciale voorzieningen bedoeld was om de lamp aan te doen. Nou, een lamp ging aan, een rond flikkerlicht draaide overuren en de vingers zaten bij iedereen in de oren. Enkel de kamergenoot bleek vanmorgen van die alles niets meegekregen te hebben. Die was lekker in luilekkerland.

Gisten avond hebben we nog even bezoek gehad, dubbel bezoek eigenlijk. Een aantal jaar geleden zijn we hier ook geweest en hebben we samen getraind en ook een wedstrijd gezwommen met onze vrienden van de Enfield Swimming Squat. Gisteren kwamen Vicky en kornuiten ons welkom heten. Erg gezellig en ook hier in Engeland blijken de kinderen langer te worden naar mate ze ouder worden. Een paar jaar geleden waren ze nog een paar turven hoog, inmiddels moet ik bij de oudste omhoog kijken.

Ook Jeroen is gisteren gearriveerd. Hij was met school eerst een weekje naar Rome geweest en is gisteren met zijn moeder vanuit Rome naar Londen gevlogen! Iedereen compleet en ook de laatste bedden opgemaakt.

Vanmorgen mochten ze lekker uitslagen tot een uur of 8. Een paar al lekker wakker, maar ook een aantal nog in een zwaar coma. Even lekker wakker worden, voor sommige nog even een snelle douche, voor andere corvee en de tafel dekken. Maar binnen een half uur zit iedereen fris en fruitig zijn boterhammen te smeren.

Even snel afwassen, het record van gisteren is inmiddels weer verbroken, en dan klaar maken voor een flinke hike van een uur of twee door Epping Forest. Vooral dat 'of twee', want de eerste groepen waren ruim binnen de twee uur binnen, maar dan is er altijd zo'n groep die zeker weet dat de kortste route toch echt de andere kant uit is... Nadat de rest klaar is met lunchen en afwassen, komt ook die laatste groep binnen.

En dan om 13:30 uur inladen en op weg naar de eerste zwemtraining. De echte reden waarom we hier met elkaar in Engeland zijn. Iets wat als eerste even geoefend moet worden, is het inzwemmen voor de wedstrijd van woensdagavond. Ze rijden hier namelijk niet alleen aan de andere kant van de weg, ze zwemmen ook met de klok mee in plaats van tegen de klok in!!

Met een half uur vertraging zijn we uiteindelijk richting zwembad vertrokken. Een schilder die op het park aan het werk was had met zijn klusbus onze bus geblokkeerd. Het hele park is op stelten gezet om de beste man te kunnen vinden, maar hij bleek thuis lunchen bij zijn vrouw. Na ruim een halfuur ongeduldig in de bus wachten, kan ze hem weer terugbrengen en kon de bus eindelijk verplaatst worden.

In de bus op weg naar het zwembad viel het de jongste mannen op dat er zo weinig koeien in de wei stonden. Veel meer schapen. Ze vroegen zich dan ook al snel af of koeien eigenlijk wel op die heuvels kunnen lopen. Sjoerd en ik hebben gevraagd of ze op school dan nog niets geleerd hadden over berg-op en berg-af koeien (familie van de berg-op en berg-af geiten) waarbij de berg-op variant iets kortere voorpoten heeft en de berg-af variant iets kortere achterpoten. Dit om te voorkomen dat ze heel schuin op de berg staan. Maar op school hadden ze daar nog iets over gehad. Het jaar duurt nog lang, dus dat komt waarschijnlijk nog. Ze gaan het maandag even navragen bij de juffen en meesters...

Bij het zwembad even flink doorstappen, want we zouden eigenlijk al 20 minuten in het water moeten liggen. Iedereen doet zijn best om snel om te kleden en dat lukt ook nog. Het badpersoneel helpt om in razend tempo het bad op te bouwen. Als ook de laatste bejaarde die al zijn hele leven op baan 3 zwemt, naar baan 2 is verhuisd kunnen we snel het water in.

Hoewel we morgen naar Londen gaan hebben we vandaag de wisseling van de wacht kunnen aanschouwen, ”The change of the Guards”, en wel 4x, Lifeguards dan wel. Op 12 meter van de kant ongeveer zitten op vier hoeken Lifeguards op hun stoel. Je kunt er je klok op gelijk zetten, ieder kwarties, zo synchroom als maar kan, klimmen ze alle vier uit hun stoel naar beneden en draaien met de klok mee één stoel door. Even om je heen kijken en compleet synchroom weer allemaal omhoog. Daar kunnen ze bij het paleis nog iets van leren!

De trainingen worden allemaal wat ingekort en aangepast aan de temperatuur van het badwater. Zo’n 28°C is lekker voor een bubbelbad, maar echt hard zwemmen is lastig. Groot voordeel is wel dat het daarna lekker koud is op de kant en iedereen zo snel mogelijk aangekleed wil zijn. Waar we ons in de haast van naar het zwembad gaan een beetje in vergist hebben, is de kleedkamer. Omdat we de verkeerde kleedkamers hebben gekozen, hebben we een flink waterfestijn in de hal achtergelaten. Netjes even een dweil gepakt en onze goede wil getoond.

Na de training beginnen de eerste druppels te vallen, maar het blijft bij een paar spaarzame druppels. Iedereen gaat even naar de kamer om te rusten terwijl in de keuken het diner wordt voorbereid. Heerlijke pasta geuren bewegen zich voort door de accomodatie en langzaam maar zeker schuift iedereen alvast aan tafel: honger!!

Inmiddels heeft iedereen lekker zijn bordje leeg en zijn fruit gegeten. Het plan voor morgen is uitgelegd en bijna iedereen duikt vroeg zijn bedje in om even wat energie voor morgen te sparen. Het lopen van vanmorgen en het zwemmen van vandaag heeft toch behoorlijk wat energie gekost.

Alleen de oudste jongens zitten nog even een film te kijken. Er is keuze genoeg: Klusjesmannen, de hele 007 serie en meer van dat alles. Maar de keuze is even snel als verassend: High School Musical III.

Wij duiken er lekker vroeg in vanavond en hebben enorme zin in morgen!!


Weltruste!!

Bregje

Eindelijk is het zover!!!

Eindelijk was het dan zover, de tassen gepakt, de nagels gelakt en helemaal klaar voor het grote avontuur. En hoe kun je zo'n geweldige reis nu beter beginnen dan met een uurtje ochtendgymnastiek! Met een volgepakte tribune tegenover zich, was er ook voor de mannen geen ontkomen aan, die heupen moesten en zouden los. Ik denk dat de meeste papa's en mama's nu nog samen lachend op de bank zitten, nagenietend van dit gezellige, enigszins a-ritmische zooitje.
Onder de bezielende leiding van Danique kwam er langaam maar zeker wat ritme en beweging in zelfs de meest stijve heupen. Ik denk dat iedereen het er mee eens is als we Oscar benoemen tot kampioen van de Zumba.
En dan gaat het echt gebeuren. Sassenheim huilt tranen met tuiten uit de hemel, maar enkel stralende bekjes klimmen de bus in. En een dame straalt nog wat meer dan de rest. Zij mag namelijk plaatsnemen op de speciaal voor haar versierde busstoel. Simone viert namelijk vandaag haar 13de verjaardag. Daar moest uiteraard uitgebreid voor gezongen worden.
Zumba, zingen en zon! Want bij het betreden van het mooie Brabantse land begon ook de zon te schijnen en die is daarna niet meer weggeweest.
Na een flink stuk rijden en een korte plaspauze tussendoor is het dan eindelijk tijd om de bus in de trein te parkeren. De foto's laten zien wat voor staaltje stuurmanskunst dat is. Met ingehouden adem zaten de smurfen te wachten tot chauffeur Cor de bus had geparkeerd. En dan ga je met de trein de tunnel in, vele meters onder zeeniveau, voor een aantal best een spannend idee. Maar wat kan ons eigenlijk overkomen. Iedereen heeft zijn zwembrilletje, badmuts en handdoek bij. Beter voorbereid dan ons kun je niet aan die rit beginnen! De eerste minuut kijken er nog een paar wat moeilijk, maar al snel is een potje verstoppertje spelen heel verleidelijk en uiteindelijk zijn het diezelfde zwemmers die we bijna niet meer de trein uit krijgen en de bus weer in. Gelukkig stonden we in coupe 4, en was het toilet voor de volgende plaspauze dichtbij, coupe 2, het bordje buiten werking gooide alleen wat roet in het eten. 'U treft het volgende toilet in coupe 15'...
Inladen weer en door naar de volgende tussenstop, het verschrikkelijk mooie stadje Canterbury, met zijn Canterbury Tales, het kasteel en de Kathedraal. Wat een mooie rit ook daar naartoe. We zijn door een hele lange tunnel van groen gereden.
In verschillende groepjes gaat iedereen een uurtje de stad in om al het moois te ontdekken. En uit alle verhalen begrijp ik dat iedereen veel moois gezien heeft: de nieuwe IPhone 5, een leuk shirtje, geweldige zwarte hakken en zo kan ik nog wel even doorgaan. Stelletje cultuurbarbaren!!!
Nog een keer inladen in de bus voor het laatste uurtje richting Londen en meer precies richting Gilwell Park. We hebben hier een paar jaar geleden ook gezeten, in het gebouw naast waar we nu zitten. Dat is inmiddels oud en redelijk vervallen, maar wij zitten heel mooi. De grootste kamers zijn 4 of 5 personen en hebben per kamer een eigen douche en toilet. Er is een apart soort kleedkamer zoals in de Wasbeek, waar we allemaal natte spullen kunnen hangen en waar ook een wasmachine en een droogtrommel staan. Die droogtrommel heb ik thuis niet eens!!
We hebben net lekker gegeten. Soep en broodjes met hamburger en knakworst en als toetje een mandarijn of een banaan. Lekker gezond dus. Ze hebben net een lekkere avondwandeling gemaakt, drinken nu nog even wat en gaan zo lekker slapen.
De eerste foto's gaan zo live, maar het internet is niet erg snel, dus hoop dat het lukt.
Groet en voor straks weltrusten!!
Bregje