Columbiaan.reismee.nl

Time to say goodbye

En dan is het helaas weer zover. De tassen moeten gepakt worden, de kamers gezogen en de vloeren gedweild. Na een geweldige avond gisteren en een wat kort nachtje zit niet iedereen even fris en fruitig aan het ontbijt. Toen Sjoerd en ik gisteren aan het opruimen waren, al gauw 01:45 op de klok, werd er in ieder geval op de kamer van de jongste mannen nog een polonaise gelopen. Ook bij de meiden moet het heel gezellig zijn geweest, wat een kamer van de dames was leeg, een andere meidenkamer had vanmorgen bij het opstaan een dubbele bezetting.
Met een beetje pijn en moeite zat iedereen dan toch om 7 uur aan het ontbijt en is het ook nog gelukt om voor 8:30 alles helemaal opgeruimd, schoon en gecontroleerd te krijgen. Een zekere bewoner van kamer 16 heeft wel een stofzuig-vrijstelling gekregen.
Niet alleen wij vinden het jammer om weer weg te gaan, ook Engeland huilt met ons mee. Voor het eerst valt er wat regen op een moment dat wij ook buiten moeten zijn om de bus in te laden. De rest van de week hebben we overdag alleen maar lekker weer gehad en heeft het sommige nachten wel hard gehoost. Wij vonden dan alleen de blubber de volgende dag.
Om 9 uur is het dan echt zo ver en gaan we rijden. We hebben dit keer geen extra stop tussen de trein en hier, maar rijden in een keer door. Wel kunnen we bij de trein even een half uur de laatste ponden kwijt bij het tax free shoppen. En de koffie daar was even hard nodig als lekker!
Trein in, tunnel in en een half uurtje later zit je zo weer in la douce France. Net in België belanden we kort in de file. Een auto heeft besloten slootje te willen springen en staat een meter of 10 van de weg af, achterstevoren, in het maisveld aan de andere kant van een best brede sloot.
Nog even een hele snelle sanitaire stop en dan door naar de gens met Nederland voor een uitgebreid diner bij de gele M. Voor we in de rij aansluiten bij de Mac, sluiten we eerst nog een keer aan in de auto-polonaise. We zitten midden in de spits op de rondweg Antwerpen. Rond 18:00 rolt iedereen dan toch uit de bus en worden de bestellingen gedaan, al met al maar ongeveer een uurtje vertraging. Een drie kwartier later als ook de laatste ijsjes gegeten, dan wel gesmolten zijn klimt iedereen de bus weer in voor de laatste ruk naar huis.
Wanneer we dan om 20:15 het stationsplein op komen rijden wordt eerst Cor uitgebreid bedankt voor zijn geweldige stuurkunsten, maar vooral ook zijn gezelligheid en zijn leuke verhalen. Er worden wat papa's en mama's geknuffeld en dan wordt de bus toch echt uitgeladen en zit de reis er op.
Tijd om naar huis te gaan en alle verhalen live te gaan vertellen, want dat is toch echt nog vele malen leuker dan het lezen van dit blog.
Rest mij niets anders dan iedereen te bedanken voor de top tijd, maar vooral ook het goede werken in de trainingen. Niet alleen in mijn groep, maar in alle groepen is er echt heel goed gewerkt en hebben we hele mooie dingen zien gebeuren. Het kan dan ook niet anders dan dat dit een geweldig seizoen gaat worden voor de Columbiaan!

Voor nu weltruste en tot in het bad!!

Bregje

Reacties

Reacties

Ben Kersten

Bregje,

Het is zondagavond. Ik zit alles nog eens na te lezen. Wat een fantastische prestatie heb je geleverd. Mooi dat iedereen een geweldige herinnering in verhalen en foto's heeft van deze mooie reis. Dank je wel. Ik weet het zeker: namens iedereen!!

Ben

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!